Powłoki chłodzące PDRC - ponad 30°C chłodzniej, potwierdzone w paktyce
Zobacz, jak powłoki chłodzące Sky Chill redukują temperaturę i zużycie energii w różnych branżach – od hal przemysłowych, przez transport chłodniczy, po rolnictwo.
Aktualnie prowadzone badania nad powłokami chłodzącymi w Polsce
Pokrycie membraną chłodzącą PDRC kontenera mieszkalnego
Od początku sierpnia 2025 r. prowadzimy pomiary porównawcze na dwóch identycznych kontenerach mieszkalnych. Jeden z nich posiada dach pokryty membraną chłodzącą Radi-Cool FR5S300, drugi pełni rolę referencyjną.
Kontenery mają dach z płyty warstwowej o grubości 10 cm i współczynniku przenikania ciepła U ≈ 0,22 W/(m²K). To bardzo dobra izolacja, pozwalająca utrzymywać stabilną temperaturę wewnątrz kontenera.
Olsztyn
53°43′ N, 20°25′ E
Wnioski
- Prosty i szybki montaż membrany chłodzącej Radi-Cool
- Membrana dobrze kryje nierówności, stanowi warstwę ochronną dla powierzchni dachu
- Wysoka wydajność membrany chłodzącej w wyższych temperaturach i przy nasłonecznieniu - w pełynm słońcu do 30° C różnicy
- Temperatura powierzchni dachu cały czas poniżej temperatury powietrza (średnio 2-3° C w ciągu dnia)
- Efekt chłodzenia maleje w nocy i przy niskich temperaturach
- Wyraźny wpływ zachmurzenia na temperaturę powierzchni
W pierwszej połowie sierpnia, przy maksymalnych temperaturach powietrza przekraczających 20 °C, wyraźnie widoczny jest efekt działania membrany chłodzącej (silver foil) w porównaniu z dachem referencyjnym.
Różnice temperatur między powierzchniami sięgały 20–30 °C w najcieplejszych godzinach dnia, przy czym temperatura membrany chłodzącej pozostawała niższa od temperatury powietrza przez całą dobę.
Zjawisko to wynika z korzystnego bilansu energetycznego — membrana odbija większość promieniowania słonecznego, jednocześnie skutecznie wypromieniowując ciepło w zakresie “okna atmosferycznego”. Dzięki temu ilość energii oddawanej przewyższa energię pochłanianą, co pozwala utrzymać temperaturę powierzchni znacznie poniżej temperatury otoczenia, nawet w pełnym słońcu.
Pod koniec września, gdy maksymalne temperatury dzienne sięgały zaledwie około 10 °C, nadal obserwowano wyraźne różnice w nagrzewaniu się powierzchni dachów. Dach pokryty membraną chłodzącą utrzymywał niższą temperaturę niż dach referencyjny, jednak skala różnic była znacznie mniejsza niż w okresach letnich.
W ciągu dnia rozpiętość temperatur pomiędzy dachami sięgała około 10–15 °C, natomiast w nocy, przy spadku temperatury powietrza poniżej 0 °C, różnice te stawały się pomijalne – obie powierzchnie osiągały zbliżone wartości.
Zjawisko to jest zgodne z prawem Stefana-Boltzmanna (określającym zależność między temperaturą a emisją promieniowania cieplnego) oraz prawem przesunięć Wiena, które opisuje zmianę długości fali promieniowania w funkcji temperatury — przy niższych temperaturach emisja przesuwa się w stronę dłuższych fal, co zmniejsza efektywność radiacyjnego chłodzenia.